Evden Çıkarken Dua

430

عن أمّ سَلَمَة رَضِىَ اللّهُ عَنْها قالت: كَانَ رسولُ اللّهِ إذَا خرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قالَ: بِسْمِ اللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ نَزِلَّ (نَذِلَّ) أَوْ نَضِلَّ أَوْ نَظْلِمَ أَوْ نُظْلَمَ أَوْ نَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيْنَا

Ümmü Seleme Validemiz (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: “Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) evinden çıktığı zaman şu duayı okurdu: “Allah’ın adıyla… Allah’a tevekkül ettim (O’na dayandım, güvendim). Allahım! Ayağımın kaymasından (veya zillete düşmekten), doğru yoldan sapmaktan, zulmetmekten-zulme uğramaktan (birinin hukukunu çiğnemekten-biri tarafından hukukumun çiğnenmesinden), cahillikten, bize cahillik edilmesinden sana sığınırız.”. 1

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ ، أَنّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، قَالَ : إِذَا خَرَجَ الرَّجُلُ مِنْ بَيْتِهِ ، فَقَالَ : بِسْمِ اللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ، قَالَ : يُقَالُ حِينَئِذٍ : هُدِيتَ وَكُفِيتَ وَوُقِيتَ ، فَتَتَنَحَّى لَهُ الشَّيَاطِينُ ، فَيَقُولُ لَهُ شَيْطَانٌ آخَرُ : كَيْفَ لَكَ بِرَجُلٍ قَدْ هُدِيَ وَكُفِيَ وَوُقِيَ

Hazreti Enes (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) buyurdular ki: “Evinden çıkarken kim: “Allah’ın adıyla, Allah’a tevekkül ettim (O’na dayanıp güvendim), Allah’ın güç ve kuvvetinden başka güç kuvvet yoktur.” derse kendisine: “İşine bak, sen hidayet edildin, kifâyet (desteklenmek) edildin ve korundun.” denir, ondan şeytan yüz çevirir, Başka bir şeytan da ona hidayet edilen, kifâyet edilen ve korunan adama sen ne yapabilirsin.”.2

عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ ، قَالَتْ : مَا خَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ بَيْتِي قَطُّ إِلَّا رَفَعَ طَرْفَهُ إِلَى السَّمَاءِ ، فَقَالَ : اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ ، أَوْ أَزِلَّ أَوْ أُزَلَّ ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ ، أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ

Ümmü Seleme Validemiz (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: “Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) evimden çıkarken gök yüzüne bakar ve şöyle dua ederdi: Allahım! Doğru yoldan sapmaktan-saptırmaktan; ayağımın kaymasından- başkasının ayağını kaydırmaktan; zulmetmekten-zulme uğramaktan, birinin hukukunu çiğnemekten-biri tarafından hukukumun çiğnenmesinden; cahillik etmekten-bana cahillik edilmesinden Sana sığınırım.”3


Dipnot:

  1. Tirmizî, Deavât 35 (3427); Ebû Dâvûd, Edeb 102 (5094); Nesâî, İstiâze 30 (8268); İbn-i Mâce, Dua 18 (3884)
  2. Tirmizî, Deavât 34 (3426); Ebû Dâvûd, Edeb 102 (5095); Nesâî, İstiâze (8268)
  3. Ebû Dâvûd, Edeb 102
Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.