Süt Mucizesi
Yol boyunca giderken yine bir çobana rastlamışlar ve ondan süt istemişlerdi. Adam:
– Benim yanımda, kışın başlangıcında hamile kalan şu oğlaktan başka sağılacak koyun yok! Onun da düşük yaptığı için sütü kesildi, cevabını veriyordu. Bunun üzerine Hz. Ebû Bekir (radıyallahu anh), Efendimiz’e döndü ve:
– Bunun için dua eder misiniz yâ Resûlallah, dedi. Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem), can yoldaşının gönlünü kırmayacaktı ve dua etmeye başladı. Bu arada oğlak, Hz. Ebû Bekir’in delaletiyle yakalanmış ve Efendimiz’in önüne getirilmişti. Mübarek elleriyle memelerini sıvazlamaya başladı; bir taraftan da dua ediyordu. Memeler, daha oracıkta süt dolmaya başlayıvermişti.
Hz. Ebû Bekir (radıyallahu anh), hemen gitmiş ve bir kap getirmiş; memelere yürüyen sütü sağmaya durmuştu bile… Oğlağı sağıp çıkan sütü içmeye başlayınca, o ana kadar olup bitenleri seyreden çobanın dili çözülecek ve:
– Allah’a yemin olsun, Sen de kimsin? Vallahi de, bugüne kadar Senin gibisini hiç görmedim, diyecekti. Efendiler Efendisi, adama yaklaştı ve:
– Kim olduğumu sana söylersem, başkasına anlatmayacağına söz verir misin, dedi. Adam:
– Evet, diyordu.
– Ben, Allah’ın Resûlü Muhammed’im, buyurdu. Bir anda adamın gözleri büyümüş, yerinden fırlayacak gibi olmuştu:
– Yani Sen, Kureyş’in sâbi sandığı şu adam mısın, diyordu hayretle…
– Onlar öyle diyorlar, diye ilave etti Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem). Bu, onların yakıştırdıkları bir ifadeydi. Kısa süren bu diyaloğun meyvesi kendini orada göstermeye başlayıverdi:
– Ben şehadet ederim ki Sen, Nebi’sin; yine şehadet ederim ki Senin getirdiğin Hak’tır. Çünkü, şu Senin yaptıklarını ancak bir Nebi yapabilir; ben de Sana tâbi oluyorum!
Adamın bu kadar kısa sürede imanla tanışması ve imanla tanışırken de böyle heyecanlanması, Efendimiz’in dikkatini çekmiş ve ona nasihat etme lüzumunu hissetmişti. Çünkü bugün, henüz bu heyecanı kaldıracak bir gün değildi. Onun için buyurdular ki:
– Bugün sen, buna güç yetiremezsin! En iyisi sen, bizim işimizin ne zaman etrafta yayıldığını duyarsan o zaman Bize gel!1
