Browsing category
Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) Kur’ân-ı Kerim’i aşağıda ele alacağımız hadis-i şerifte câmi bir şekilde tarif eder. Kur’ân’ın faziletine dair olan bu hadis-i şerif, Kur’an’ın ruhunu, mâhiyetini, muhteva ve hususiyetlerini ve onun nasıl bir hazine ve cevherler definesi olduğunu derin ve özlü bir şekilde ifade eder. Hâris el-A’ver anlatıyor: “Mescide uğradığımda gördüm ki halk, […]
Kur’ân-ı Kerim’de, Hz. Peygamber’e Kevser’in verildiği haber verilmektedir: “Biz gerçekten sana verdik Kevser.” “Kevser”, lügatlerde, son derece fazla, her şeyin çoğu, birbirine sarılıp burulmuş olan çok toz, İslâm ve peygamberlik, Tâif ’te bir mektebin adı, çok hayırlı, çok vergili adam, efendi adam, cennette özel bir nehir adıdır ki, cennetin bütün ırmakları ondan meydana gelir- gibi anlamlara gelmektedir. Bu âyette, Kevser’in […]
Cahiliyede kadının durumuna kısa bir bakış Kur’ân inmeye başlamadan önceki dönemlere cahiliye devri denir. Cahiliye, bir hayat tarzı idi. Bu cehalet, sadece Arap toplumları için değil o devirde bütün dünya için geçerliydi. Zira Hazreti İsa’dan sonra yaklaşık altı asır geçmiş ve o Mesihî soluklar insanların katılığı içinde tesirini yitirmişti. Bu katılık ve cehaleti resmetmek için […]
Daha önce gönderilen peygamberler, kavimleri tarafından bazı ithamlarla karşı karşıya kalmışlardır. Meselâ Hz. Nûh, kavmi tarafından dalâletle itham edilmiş: “Halkının söz sahibi yetkilileri: “Biz Seni besbelli bir sapıklık içinde görüyoruz” dediler.”, o ise kendisinin dalâlette olmadığını, ancak âlemlerin Rabb’i tarafından gönderilen bir resûl olup, onlara nasîhat ve İlâhî rîsâleti tebliğ etmek için vazifelen dirildiğini söylemiştir: “Ey […]
Yüce Allah, Peygamber Efendimiz’e ismiyle hitap etmemiş, aynı zamanda diğer insanlara da ona ismiyle hitap etmemelerini zımnen istemiştir. Kur’ân-ı Kerim’de kendilerine hitap edilen peygamberlerin hepsine, kendi isimleriyle hitap edildiğini görmekteyiz: “Ve dedik ki: “Âdem! Eşinle birlikte Cennete yerleşin, oradaki nimetlerden istediğiniz şekilde bol bol yeyin, sadece şu ağaca yaklaşmayın. Böyle yaparsanız zalimlerden olursunuz.” “Ey Nuh!” denildi “Sana ve beraberinde bulunan mümin […]
Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) nübüvveti, yalnızca insanları değil, aynı zamanda cinleri de kapsamaktadır. İnsanlardan inanan-inanmayan olduğu gibi, cinlerden de inanan-inanmayanlar vardır. Resûlullah henüz Mekke’de iken, cinler onun yanına gelmiş ve Kur’ân’ı dinlemişlerdir: “Hani Biz bir vakit cinlerden bir takımını Kur’ân dinlemeleri için sana göndermiştik. Kur’ân’ı işitip dinleyecek yere gelince birbirlerine: “Susun, dinleyin!” dediler. […]
Acaba Hz. Muhammed’den (sallallâhu aleyhi ve sellem) başka, bü tün insanlığa şâmil, umûmî bir risâlet ile gönderilmiş başka bir peygamber var mıdır? Veya İslâm’dan başka, da’veti herkesi kucaklayan başka ilâhî bir din, Allah tarafından bildirilmiş midir? İsrailoğulları, dünyayı sâdece kendilerine mahsus kılmışlar ve dünyayı yalnızca kendi ülkelerinin sınırlarıyla mahdut saymışlardır. Hattâ daha da ileri giderek, […]
Cenâb-ı Hakk, ilk peygamberden itibaren her kavme bir yol gösterici göndermiş ve nübüvvet müessesesini de, Hz. Muhammed (sallallâhu aleyhi ve sellem) ile sona erdirmiştir: “Muhammed, içinizden hiçbir erkeğin babası değildir, lakin Allah’ın resûlü ve peygamberlerin sonuncusudur. Allah her şeyi hakkiyle bilir.” Âyette geçen “Hâtem” kelimesi yüzük üzerine kazılmış “mühür” anlamına gelir. Bu kelimenin iki farklı […]
Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) 24 saati nasıl değerlendirirdi? Peygamber Efendimiz’in (aleyhissalâtu vesselâm) torunları, babaları Hazreti Ali’den naklederek Peygamber Efendimiz’in yirmi dört saatlik bir zaman dilimini nasıl değerlendirdiği hakkında şu bilgileri aktarıyorlar: – …Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) günlük zamanını üçe taksim ediyordu. Bir kısmını namaz kılmak ve Kur’ân okumak gibi Yüce Allah’a ibâdetle değerlendirirdi. Zamanının diğer bir kısmında aile fertleri […]
İnsanların birbirine saygılı davranması insan olmanın bir gereğidir. İnsanın dışındaki varlıklardan böyle bir şey beklenmez/beklenemez. Zira saygı irade ile alakalı bir şeydir. Mevcudat içinde irade nimetine mazhar olan yegane varlık da insandır. Kendisine saygılı davranılmasını isteyen herkes, muhatap olduğu insanlara hatta bütün insanlığa saygılı davranmalıdır. Saygılı davranmalıdır ki başkalarından saygı görsün. Zira saygı, saygının en […]