Browsing tag
Fert ve toplumlar, ilim ile kemâle erer; maddi manevi terakki eder. Bu da ancak eğitim ve öğretim ile mümkündür. Ancak eğitim ve öğretim görmeye herkesin mali imkanları yeterli olmayabilir. Bu durumda imkânı olanlar ilim talebelerine sahip çıkmalı; eğitim müesseseleri açarak, yardım, burs ve ekstra infaklarıyla onları desteklemelidirler. Aksi takdirde ilim ve araştırmaya zekâ ve kapasitesi […]
Allah Resûlü (aleyhissalâtu vesselâm), ilahî hak ve hakikatleri tebliğ, güzel ahlakı tamamlama, fert ve toplum için Kur’ân ve Sünnet çizgisinde yeni bir hayat ve medeniyet modeli oluşturma ve tevhide dayalı bütüncül bir varlık anlayışının inşası için gönderilmişti. Bu yolda bir peygamber, muallim, rehber ve lider olarak her hususta çok dikkatli ve dengeli hareket ediyordu. İç […]
Kur’ân ve Sünnet’in eğitim anlayışında insan bir bütün olarak ele alınır ve eğitim; irade, akıl, ruh, kalp, nefis, his ve vicdana hitap eder. Fert, aile, toplum ve medeniyete rehberlik yapar. Duygu, düşünce, niyet ve nazara istikamet kazandırır. İnsanlara sahip oldukları kabiliyet, imkân ve potansiyelleri en doğru ve düzgün şekilde kullanma yollarını öğretir. Onlara, “benliklerini”, ilim, […]
Nebevî eğitimin temel esaslarından birisi de “Sevdirin, nefret ettirmeyin.” ilkesidir. Buna göre insan yetiştirme ya da insanı ve toplumu idare ve ıslah konumunda bulunanlar, hak ve hakikati gönüllere duyurmaya çalışırken muhatabının mevzuyu, sevgi ve ilgiyle takip etmesini sağlayacak metotlar kullanmalıdır. Bunun için eğitimci, ilmi sevdiği kadar öğretmeyi, öğretmeyi sevdiği kadar da talebeyi severek hareket etmeli ki hem […]
Allah Resûlü’nün hayata ve varlığa bakışında sevgi ve merhamet, çok belirleyici ve öne çıkan esaslardandır. O, insan başta olmak üzere alemlere rahmet olarak gönderilmesi hasebiyle ailevi hayatından komşuluklarına, tebliğ ve irşad faaliyetlerinden sosyal ve idari ilişkilerine kadar bütün muamele ve münasebetlerini sevgi ve merhamet üzerine bina etmiştir. Bu anlamda O’nun eğitim ve öğretim faaliyetlerinin temelinde […]
Nebevî eğitimin temel ilkelerinden birisi de “Kolaylaştırın; zorlaştırmayın!” prensibidir. Allah Resûlü, eğitim-öğretimde bu ölçünün esas alınması gerektiğini farklı vesilelerle dile getirmiş ve emretmiştir: “Kolaylaştırınız; zorlaştırmayınız.” O, eğitim ve öğretim felsefesini özetlediği bu câmi’ hadisinde zıtları birlikte ifade ederek bu ilkelerin hem iyice anlaşılmasına hem de öneminin idrakine vurguda bulunmuştur. Zira her şey en iyi zıddı ile […]
İnsanların karakteri, ruhî ve zihnî kabiliyetleri birbirinden farklıdır. Bu açıdan her insan, müstakil bir âlemdir. Dolayısıyla toplu eğitim ve öğretim faaliyetlerinin yanında kişisel donanım farklılıklarının gözetilmesi ve her insanın şahsi hususiyetlerine göre de birebir ele alınması gerekir. Allah Resûlü de insanların karakter ve kabiliyetlerindeki bu farklılığa üç ayrı benzetmeyle işaret etmiş ve eğitimde, kişiye özel hal ve […]
Eğitimin mayası ve temel esası sevgidir. Şefkat de sevginin hayata yansımış ve eyleme dönüşmüş halidir. Bu yönüyle rahmet/şefkat, sevginin meyvesi, sevgi de merhametin çekirdeğidir. Bu iki temel dinamik olmadan eğitim ve öğretim düşünülemez. Zira kalp ve duygulara ilave zihni, muhakemeyi açan ve güçlendiren, hafızayı besleyen ve kuvvetlendiren en etkili iki temel dinamik sevgi ve şefkattir. […]
Efendimiz’e (sallallahu aleyhi ve sellem) -hem Mekke’de hem de Medine’de- başta ilkler olmak üzere iman edenlerin büyük çoğunluğunu gençler oluşturuyordu. Bu gençlerin hepsi de Cahiliye adetlerinin şekillendirdiği aile ve çevre ortamından geliyorlardı. Doğup büyüdükleri evlerinde, sokağa hâkim olan yaşantıda, oyun ve eğlencelerde daha da ötesi Kâbe ve çevresinde tevhid, ahlak ve adalet ile bağdaşmayan birçok […]
Medine’ye hicret buyurduğunda Allah Resûlü’nün yaptığı ilk işlerden biri de yeni hicret diyarını hemen yurt bellemesi, benimsemesi ve onu “harem/güvenli bölge” ilan etmesi olmuştur.