Browsing tag
Mekkelilerin canına kastetmek için köşe bucak kendisini aradığı bir zeminde ve zamanda Medine’ye hicret yoluna koyulan Allah Resûlü’nün (sallallahu aleyhi ve sellem) hicret yolculuğu esnasında yaptığı dualardan birisi şöyledir: “Ben bir hiçken beni yaratan Allah’a hamd olsun. Allah’ım! Dünya korkusuna, zamanın getireceği felaketlere, gecelerin ve gündüzlerin musibetlerine karşı bana yardım et. Allah’ım! Yolculuğumda benimle ol, […]
Çocukluğumuzda ilk ezberlediğimiz dualar, genelde tahiyyat ve salâvattır. Zîrâ bu dualar ile tevhid ve nübüvvet veciz bir şekilde öğretilmektedir. Tahiyyat ve salâvata sözlüklerde “selâm ve dua” mânâsı verilmiştir. Tahiyye, hayat kelimesiyle aynı kökten gelmektedir. Bu itibarla tahiyyenin lügat manasında “sağlıklı uzun ömür dilemek” anlamı bulunmaktadır.1 Ayrıca tahiyye “selâm verip almak” mânâsını ihtiva etmekte ve “tahiyyetü’l-mescid” […]
Peygamber Efendimiz (sallalâhu aleyhi ve sellem) borç altına girmekten daima Allah’a sığınmış ve kimseye muhtaç olmadan sağlıklı bir şekilde yaşama arzusunu dualarında dile getirmiştir. Hazreti Âişe validemiz (radıyallâhu anha), “Ey Allah’ın Resûlü! Borçlu olmaktan ne kadar da çok Allah’a sığınıyorsunuz?” diye merakını dile getirince, Efendimiz, “Borçlanan kimse konuşur ama yalan söyler; söz verir ama sözünü […]
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) yolculuğa çıkarken hayvanı üzerine binip iyice yerleşince üç kere tekbir getirir sonra da dua ederdi. Sıklıkla yaptığı dualardan birisi şuydu: للهُ أكْبَرُ، اللهُ أكْبَرُ، اللهُ أكْبَرُ أَسْتَوْدِعُكَ اللهَ الَّذِي لاَ تَخِيبُ وَلاَ تَضِيعُ وَدَآئِعُهُ اَللَّهُمَّ بِكَ أَصُولُ وَبِكَ أَحُولُ وَبِكَ أَسِيرُ “Sizi, emanetleri zâyi olmayan ve haybete uğramayan Allah’a ısmarlıyorum. […]
Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) afet ve musibetler dolayısıyla tasalandığında okuduğu ve okunmasını tavsiye ettiği duâlar: لآَ إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لآَ إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ لآَ إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْـعَـرْشِ الْكَرِيمِ لآَ إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لآَ إِلٰهَ إِلاَّ اللهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ لآَ […]
İnsanlığın İftihar Tablosu (aleyhi ekmelüttehâyâ) bilhassa Mekke döneminde çok büyük musîbetlerle karşı karşıya kalmıştır; kavmi tarafından yalanlanmış, işkencelere maruz bırakılmış, ölümle tehdit edilmiş ve hatta kendisine komplolar kurulmuştur. Diğer taraftan, kendisinin, ailesinin güzîde fertlerinin ve Ashâb-ı Kirâm’ın esaretten işkenceye, hastalıktan ölüme kadar pek çok imtihanına şahit olmuştur. Fakat, Rehber-i Ekmel Efendimiz, hiçbir zaman kaderi tenkit […]
Nihayet, bu musibet mekândan uzaklaşmış ve bir ağacın altında dinlenmek için mola vermişlerdi. Önce, gözümün nuru dediği namaza durdu Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) ve burada iki rekat namaz kıldı. Belli ki, böyle durumlarda güç ve kuvvetin gerçek sahibine gönülden yönelmek gerekiyordu. Demek ki, beşeri arızalardan kurtulup Rahmânî bir boyaya bürünebilmek için, öncelikle duruşun […]
Pazar gününden itibaren dört gün Mekke’de kalan Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem), ashâbıyla birlikte perşembe günü duhâ vaktinde Mina’ya yönelecekti; Nemira denilen yerde kendisine bir çadır kurulacak ve burada Efendimiz, beş vakit namazını kılacaktı. Batn-ı Vâdî’den geçip Arafat’a geldiğinde onlara dönmüş hutbe îrâd ediyordu. Etrafında yüz yirmi bin sahabî vardı; her biri de, Resûlullah’ın […]
اَللهُ أَكْـبَـرُ اَللهُ أَكْـبَـرُ، اَللهُ أَعَـزُّ مِنْ خَـلْـقِـهِ جَمِيعاً، اَللهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَـافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوذُ بِاللهِ الَّذِي لاَ إِلـــهَ إِلاَّ هُوَ الْمُمْسِكُ السَّـمَاءَ أَنْ تـَـقـَعَ عَـلَـى اْلأَرْضِ إِلاَّ بـِـإِذْنِهِ مِـنْ شَـرِّ عَبْدِكَ وَجُنُودِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَاْلإِنْسِ، اَللّهُمَّ كُنْ لِـي جَـاراً مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثـَنـَـاؤُكَ، وَعَزَّ جَارُكَ، وَلاَ إِلـهَ غـَيـْــرُكَ “Allah büyüktür. Allah büyüktür. […]
عن أمّ سَلَمَة رَضِىَ اللّهُ عَنْها قالت: كَانَ رسولُ اللّهِ إذَا خرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قالَ: بِسْمِ اللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ نَزِلَّ (نَذِلَّ) أَوْ نَضِلَّ أَوْ نَظْلِمَ أَوْ نُظْلَمَ أَوْ نَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيْنَا Ümmü Seleme Validemiz (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: “Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) evinden çıktığı zaman şu […]