Browsing author
Bilindiği gibi Peygamber Efendimiz’in (aleyhissalâtu vesselâm), annesi Âmine Hatun’u, altı yaşında küçük bir çocuk iken kaybetmişti. Ancak, şayet annesi sağ olsaydı ömrü boyunca ona göstereceği anne sevgisi ve saygının ne kadar samimî ve içten olacağını tahmin etmek zor değildir. Kur’ân-ı Kerîm’de ve hadîs-i şerîflerde anne ve baba haklarıyla ilgili olarak yer alan emir ve tavsiyeler, […]
Işığa hamile kapkaranlık bir dünya.. ve Nebi’nin zuhuruna az bir zaman kala müjde ve muştu dolu akisler var ufukta.. vicdanlarda tesiri o kadar fazla ki, birçok Mekkeli gelecek son Nebi’yi anlatmakta.. tavsiyeler ve tavsiyeler: Zuhur eder etmez hemen koşun O’na! Ve bütünleşin O’nun ruhuyla.! Bütün bir beşeriyet canı dudağında ve herkesin umudu gelecek son kurtarıcıda. […]
Peygamber Efendimiz’in devrinde yaşanmış bazı örneklerden yola çıkarsak Efendimiz (aleyhissalâtu vesselâm)’ın yuva kurma ve yuva kuracak gençlere yardım edilmesi konusunu daha iyi anlayabilmemiz kolaylaşabilir. Hz. Ali ile Hz. Fâtıma’nın Yuva Kurması Hz. Ali, Hz. Fâtıma’yı istemek üzere Peygamberimiz’in (aleyhissalâtu vesselâm) huzuruna gitti. Ancak, söyleyeceklerini sanki unutmuştu, neredeyse dili tutulmuştu. Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm), “Her hâlde […]
Tevazu, alçakgönüllü olmak anlamına gelir. Bu, insanları birbirine sevdiren ve kolayca diyaloğa sevkeden önemli bir haslettir. Bu konuda Yüce Allah şöyle buyurur: “Küçümseyerek insanlardan yüz çevirme. Ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Zira Allah, kendini beğenmiş övünüp duran kimseleri asla sevmez.” Peygamber Efendimiz de “Allah için mütevazı olanı Allah yükseltir. Allah’a karşı böbürleneni de Allah alçaltır.” buyurmaktadır. […]
Uzaklık, hakikat ne ise o olarak görülüp bilinmesine engel teşkil ettiği veya edebileceği gibi, bazen yakınlık da görmeye mâni bir perde olabilir. İnsanlığın İftihar Tablosu’yla (sallallâhu aleyhi ve sellem) aynı dönemi paylaşıp âlemleri nura gark eden O ışık tufanının hemen yanı başında bulunuyor olmalarına rağmen, O’nu ve gökteki yıldızlar konumunda bulunan etrafındaki sahabe efendilerimizi göremeyen, […]
Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) 24 saati nasıl değerlendirirdi? Peygamber Efendimiz’in (aleyhissalâtu vesselâm) torunları, babaları Hazreti Ali’den naklederek Peygamber Efendimiz’in yirmi dört saatlik bir zaman dilimini nasıl değerlendirdiği hakkında şu bilgileri aktarıyorlar: – …Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) günlük zamanını üçe taksim ediyordu. Bir kısmını namaz kılmak ve Kur’ân okumak gibi Yüce Allah’a ibâdetle değerlendirirdi. Zamanının diğer bir kısmında aile fertleri […]
Sekizinci yılın Cemâziye’l-evvel ayıydı; sulh ortamının şartları en üst seviyede değerlendiriliyor ve gelişmeler yakından takip edilerek İslâm adına tebliğ ve irşad görevi yerine getiriliyordu. Bu sebeple Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem), Hâris İbn-i Umeyr ile Busrâ valisine yeni bir mektup daha gönderiyordu. Ancak o güne kadar hiç karşılaşılmayan bir şey olacak ve Efendiler Efendisi’nin […]
Hudeybiye anlaşmasının üzerinden yirmi iki ay geçmiş, bu süre zarfında Mekke cihetinden herhangi bir olumsuzlukla karşılaşılmamıştı. Takvimler, sekizinci yılın Şa’bân ayını gösteriyordu. Sabahın erken saatlerinden birinde Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem), yanında bulunan Âişe Validemize: – Ey Âişe, diye seslenecekti. “Huzâa cihetinde önemli bir hadise oldu!” Durup dururken böyle bir haber karşısında Âişe Validemiz […]
Ebû Süfyân’ın Medine’den ayrılışından bir süre sonra Efendiler Efendisi Hz. Âişe Validemize dönmüş ve: – Yol hazırlığımızı yap ve bu işi de gizli tut, diyerek tembihte bulunmuştu. Çok kritik bir dönüm noktasıydı ve bu süreç, bir yanlışlığa mahal vermemek için titizlikle takip edilmeliydi. Allah’ın vadettiği Mekke’ye gidecekti ama bunu yaparken kan dökülmesini istemiyor, karşı koyamayacakları […]
Medine’den Hareket Hicretin üzerinden sekiz yıl geçmişti ve nebevî davetle birlikte mü’minler akın akın Medine’ye dolmaya başlamıştı. O güne kadar Müslüman olmuş herkes, bu nebevî davete icabet etmiş, Allah Resûlü’nün davetini alır almaz silahını alıp Medine’ye koşmaya başlamıştı. Bir çarşamba günüydü; Ramazan ayının onuncu günüydü. Tabii olarak herkes oruç tutuyordu. Resûlullah, önce cemaatine dönüp: – […]