Zaman durma zamanı değildi ve Efendiler Efendisi, yeniden yüzünü dışarıdan Mekke’ye gelenlere çevirmiş; başka beldelerde yeni açılımların peşine düşmüştü. Hira’daki vuslattan bu yana on iki yıl geçmişti. Yine bir hac mevsimiydi. Zaten, önceki yıl gelip de Müslüman olan altı Ensâr’ın olduğu Medine’den yeni haberler bekliyordu.
Derken beklenen zaman geldi ve Efendimiz de, yine gelenleri karşılamak ve onlara İslâm’ı anlatmak için Mina’ya gitmişti. Adeta, karargâhını buraya kurmuş, karşılaştığı her insana bir umut deyip yaklaşıyor ve her insanı Allah’a imana davet ediyordu. Bu kalabalıkta O’nu arayanlar da vardı. Uzaktan görür görmez koşarak yanına geldiler; bunlar, geçen yıl gelip de burada Müslüman olan […]
Hudeybiye sulhunun müslümanlara kazandırdıkları: 1. İslâm’a Koşanlar Evvelâ, bu sulh döneminde İslâm’ın Kılıcı Halid İbn-i Velid (radıyallâhu anh) Müslüman oldu. Halid İbn-i Velid, harplerde dize getirilecek bir insan değildi.. olmamalıydı da… İlerde İslâmî izzete dönüşecek gurur mevcudiyetini devam ettirdiği sürece, kılıç zoruyla İslâm’a girmesi imkânsızdı. Ayrıca, istikbalin bu eşsiz kumandanını, Cenâb-ı Hak, lütfuyla korumuş ve […]
Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bütün insanlığa kıyamete kadar hidayet kaynağı olarak gönderildiği için, her alanda rehber olma durumunda idi. Buna göre O, vaaz ve nasihatlerinde gönüllere nüfûz eden etkili bir vaiz ve hatip, davaları çözerken âdil bir hâkim, düşmanlarıyla savaşırken muzaffer bir kumandan, devlet işlerinde dirayetli bir lider, eğitim ve öğretimde etkili ve müşfik […]
Olumlu ve müspet davranışların, temsil mevkiinde bulunan insanlar tarafından ortaya konulması, o işin müessiriyeti açısından çok önemlidir. Yani bir insan namazı anlatıyorsa öyle bir namaz kılmalı ki, dışarıdan ona bakanlar, “Bu zatın hiçbir şeyi olmasa, sadece şu namazı onun hak çizgide olduğunu gösterir.” demelidirler. Tabiî o, namazını öyle kılması gerektiği için öyle kılacak, öyle desinler […]
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ «لَوْلَا أَنْ أَشُقَّ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ -وَفِي حَدِيثِ زُهَيْرٍ عَلَى أُمَّتِي- لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ صَلَاةٍ» Ebu Hüreyre (radıyallahu anh), Aleyhissalâtü Vesselâm Efendimiz’in şöyle buyurduklarını rivayet etmektedir: “Eğer ümmetime zorluk vereceğimden çekinmeseydim, her namazın başında onlara misvak kullanmalarını emrederdim.”[1] سَاكَ kelimesi Arap dilinde “ovalamak” manasında olup […]
1. Bayramı tekbirlerle karşılamak Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve selem) Ramazan’da arefe günü güneşin batışından bayram namazı kılıncaya kadar çokca tekbir getirdi.[1] Nitekim Allahû Teâla, Kur’ânda şöyle buyurmaktadır: …وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ … “Oruç günlerini tamamlamanızı, size doğru yolu gösterdiğinden ötürü tekbir getirerek Allah’ı tazim etmenizi ister…”[2] 2. Gusül abdesti almak Resûlullah (sallallâhu […]
“es-Sîretü’n-Nebeviyye (Sîretü İbn-i Hişâm, Sîretü Rasûlillâh)” Peygamber Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) hayatına dair tamamı zamanımıza intikal etmiş, en eski ve en muhtevalı eserlerdendir. İbn-i Hişâm (öl. 218/828), bu çalışmasını İbn-i İshâk’ın (öl.151/768) Siyer’ini (Ziyâd el-Bekkâî’nin İbn-i İshâk’tan rivâyet ettiği, kendisinin muhtasar olarak naklettiği) esas alarak hazırlamıştır. “es-Sîretü’n-Nebeviyye” birçok defa basılmış, şerh ve ihtisar edilmiş, manzum […]
Kur’ân-ı Kerîm Hz. Peygamber’i (aleyhissalatu vesselam) “ümmi Peygamber” olarak tavsîf eder. Ümmî kelimesi, bizzat Hz. Peygamber tarafından “yazı ve hesap bilmeyen” şeklinde açıklanmıştır. Ancak, gerek Kur’ân’da ve gerekse hadîslerde ilme, okuma ve yazmaya, kalem, kâğıt, hokka gibi ilim vasıtalarına verilmiş olan fevkalâde ehemmiyetten sonra Hz. Peygamber’in (aleyhissalatu vesselam) okuma-yazma öğrenmiş olabileceği ihtimali normal olarak akla […]
Efendimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) zahirde birbirine zıt gibi görünen sıfatları olduğu gibi, birbirini takviye edip destekleyen vasıfları da vardır. Birbirine zıt gibi görünen bu sıfatları, Din-i Mübin-i İslâm’da mühim bir esas olan “sırat-ı müstakîm” yorumu çerçevesinde ele almak ve öyle değerlendirmek mümkündür. Meselâ Efendimiz, her şeyden evvel bir şecaat ve cesaret âbidesi idi. Öyle […]